เนื้อเพลง ลูกหล่า โดย จุ้ย นพคุณ มลีรัตน์

ลูกหล่าอยู่ไส
เป็นแนวได๋ พ่อแม่คิดฮอด
แม่ถ่าเจ้ามากอด
ถ่าเจ้าโทรหา คือเป็นเงียบไป
เมื่อวันก่อนโทรหา เจ้าว่าบ่สบาย
แม่กับพ่อติดต่อบ่ได้
แม่ทุกข์ใจหลาย

พ่อสิไปหา เข้ากรุงจักคราว
เห็นว่าเจ้านั้นเงียบไป
แม่ได้ปิ้งไก่ กับแกงหน่อไม้
ห่อข้าวห่อใหญ่ ให้เจ้านำ
ตอนเจ้าเป็นเด็กน้อย แม่ยังจำได้
ว่าเจ้ามักปิ้งไก่ ที่พ่อทำมา
แกงหน่อไม้แม่ใส่ผักขะ
เจ้าว่ามักหลาย

อยู่บนรถไฟ ใจแม่ห่ามห่อน
พ่อเจ้าแห่งคึดนำหลาย
โทรหากะบ่รับสาย ใจแม่อุกแท้ได๋
พอถึงเมืองกรุง ก็อออกตามหาที่อยู่ที่ลูกเคยให้
พ่อหอบของฝากมากมาย มาให้ลูกยา

พอเปิดประตู ใจพ่อสลาย
หัวใจแม่เกือบวายเฉียบพลัน
ดวงใจของพ่อแม่นั้น เจ้าสิ้นลมหายใจ
เชือกดึงวิญญาณ เจ้าบ่กี่บาท
ความฮักกากๆ ผู้ชายจัญไร
มาแย่งดึงเอาลูกพ่อไป
แม่กรีดร้องไห้ ร่างกายแทบพัง

ลูกเอ๋ย แม่มาแล้ว
มาพาเจ้า กลับคืนนา
มาเด้อหล่า ขวัญเจ้ามา
แพงปานตาของแม่หนิเอ๋ย
ฝ้ายผูกแขนดึงเจ้าอยู่
สาธุเด้อ ให้เจ้ากลับมา
แม่ของเจ้าฟายน้ำตา
ใจสิขาดลงแล้วเด้
ใจสิขาดลงแล้วเด้ลูกเอ๋ย

กรรมยังบ่เถิ่งหม่อง ซางสิมาหนีจาก
มาลาน้อยดวงหอม เบิดแล้ว เหี่ยวตาย
ลูกหล่า บ่ว่าเจ้าสิเป็นจั่งได๋
สิทุกข์ สิยาก สู้บ่ไหว พ่ายแพ้กะตามส่าง
พ่ออยากให้เจ้าฮู้ไว้เด้อว่า พ่อกับแม่
ฮักเจ้าหลาย แพงเจ้าหลาย ลูกเอ๋ย